یا حسین …
هزار خرقه عوض کرد روزگار و هنوز
حدیث پیرهن کهنه ی تو پابرجاست …
.
.
شاعری تشنه ز دریا میگفت
اهل بیت سخنش را به اسارت بردند
.
.
به سینه هرکه تمنای کربلا دارد
همیشه در دل خود روضه ای به پا دارد
کسی که عشق تو دارد دگر چه کم دارد ؟
بدون عشق تو عالم کجا بها دارد ؟
.
.
بزم عشق تو شلوغه ، پر فروغه
همه ی عشقای دنیا بجز عشق تو دروغه
.
.
از همان روز که مسکین سرای تو شدم
به تو سوگند که نمک گیر عطای تو شدم
گر کسی سلطنتی یافت به خود مینازد
من کنم ناز به عالم که رفیق تو شدم
.
.
عاشق اگر شدم ، اثر چشمهای توست
اصلا تمام ، زیر سر چشمهای توست
دلهای سنگ را به نگاهی طلا کنی
این کیمیا گری هنر چشمهای توست
هزار خرقه عوض کرد روزگار و هنوز
حدیث پیرهن کهنه ی تو پابرجاست …
.
.
شاعری تشنه ز دریا میگفت
اهل بیت سخنش را به اسارت بردند
.
.
به سینه هرکه تمنای کربلا دارد
همیشه در دل خود روضه ای به پا دارد
کسی که عشق تو دارد دگر چه کم دارد ؟
بدون عشق تو عالم کجا بها دارد ؟
.
.
بزم عشق تو شلوغه ، پر فروغه
همه ی عشقای دنیا بجز عشق تو دروغه
.
.
از همان روز که مسکین سرای تو شدم
به تو سوگند که نمک گیر عطای تو شدم
گر کسی سلطنتی یافت به خود مینازد
من کنم ناز به عالم که رفیق تو شدم
.
.
عاشق اگر شدم ، اثر چشمهای توست
اصلا تمام ، زیر سر چشمهای توست
دلهای سنگ را به نگاهی طلا کنی
این کیمیا گری هنر چشمهای توست
.
.
چشمی که در بهشت تو گریان نمی شود
باید حواله داد به دست جهنمش …
.
.
تا که ما همسفر عشق به افلاک شویم
بار الها مددی کن که همه پاک شویم
دست تقدیر چنان کن که پس از دادن جان
در جوار حرم عشق همه خاک شویم
.
.
اشکم ز هجر روی تو خوناب شد حسین
مویم ز غصه ، رشته ی مهتاب شد حسین
هر جا کنار آب نشستم ز داغ تو
از بس که سوختم جگرم آب شد حسین
.
.
خورشید که در میان خون پرپر زد
آن ماه ، کنار خیمه ها بر سر زد
فرمود که مرگ سرخ از ذلت به
آن حنجره ای که بوسه بر خنجر زد
.
.
پیچیده دراین دشت عجب بوی عجیبی
جا مانده از آن قافله عطر گل سیبی
گاهی سر نی بود و زمانی ته گودال
طی کرد گل من چه فرازی چه نشیبی !
.
.
آبروی حسین به کهکشان می ارزد
یک موی حسین بر دو جهان می ارزد
گفتم که بگو بهشت را قیمت چیست ؟
گفتا که حسین بیش از آن می ارزد
.
.
شیعیان ، دیگر هوای نینوا دارد حسین
روی دل با کاروان کربلا دارد حسین
از حریم کعبه ی جدش به اشکی شست دست
مروه پشت سر نهاد اما صفا دارد حسین
.
.
دل را اگر از حسین بگیرم چه کنم ؟
بی عشق حسین اگر بمیرم چه کنم ؟
فردا که کسی را به کسی کاری نیست
دامان حسین اگر نگیرم چه کنم ؟
.
.
نام حسین آمد و از خود بدر شدم
گویی از این جهان به جهان دگر شدم
نام حسین آمد و چشمم وضو گرفت
آب از سرم گذشت و دلم آبرو گرفت
.
.
دامن علقمه و باغ گل یاس یکی است
قمر هاشمیان بین همه ناس یکی است
سیر کردم عدد ابجد و دیدم به حساب
نام زیبای اباصالح و عباس یکی است
.
.
آسمان ، تکیه به دستان تو دارد عباس
مرغ دل ، خانه در ایوان تو دارد عباس
در حریمت نه فقط دلشدگان حیرانند
عشق هم دست به دامان تو دارد عباس
.
.
جانت به کویر تفته دریا بخشید
هفتاد و دو گل به متن صحرا بخشید
با جلوه ی کربلای عاشورایی
خون تو به رنگ سرخ ، معنا بخشید
.
.
ما اشک را ز پاکی مادر گرفته ایم
این زندگی ز چشمه ی کوثر گرفته ایم
اشک غم حسین بود خود بهشت ساز
ما از بهشت هدیه فراتر گرفته ایم
.
.
کربلا گلزار عشقیمدور منیم
کربلا بازار عشقیمدور منیم
اکبر مه پیکریمنن کئچمیشم
شیرخواره اصغریمنن کئچمیشم
خنجر آلتیندا مناجات ایلرم
عشقیمی دنیایه اثبات ایلرم
خیمه گاهیم مطلع الانواریدور
قتلگاهیم مخزن الاسراریدور
یاتمیوب یاتماز عدالت پرچمی
زینبیم اسلامه پرچمداریدور
سینمه اوخ ویرسالار دورت مین عدد
سسلرم مقتلده یا حیدر مدد
دین حقی ایلین احیا منم
خلق الانلار قطره دور دریا منم
ظلمی تایید ایلیوب باش اگمرم
قهرمان حضرت زهرا منم
یاندی بیر گلشن گل یاسیم منیم
گلشنیم تک یاندی احساسیم منیم
غیرت سرشارینه قربان اولوم
قولارونان کئچدی عباسیم منیم
گوز یاشیمنان اولدی دریا صورتی
خیمه لرده قالدی باشسیز عترتی
وار یری دنیا منه قان آغلیا
زینبیم بی کسدی دوزمز غیرتی
.
چشمی که در بهشت تو گریان نمی شود
باید حواله داد به دست جهنمش …
.
.
تا که ما همسفر عشق به افلاک شویم
بار الها مددی کن که همه پاک شویم
دست تقدیر چنان کن که پس از دادن جان
در جوار حرم عشق همه خاک شویم
.
.
اشکم ز هجر روی تو خوناب شد حسین
مویم ز غصه ، رشته ی مهتاب شد حسین
هر جا کنار آب نشستم ز داغ تو
از بس که سوختم جگرم آب شد حسین
.
.
خورشید که در میان خون پرپر زد
آن ماه ، کنار خیمه ها بر سر زد
فرمود که مرگ سرخ از ذلت به
آن حنجره ای که بوسه بر خنجر زد
.
.
پیچیده دراین دشت عجب بوی عجیبی
جا مانده از آن قافله عطر گل سیبی
گاهی سر نی بود و زمانی ته گودال
طی کرد گل من چه فرازی چه نشیبی !
.
.
آبروی حسین به کهکشان می ارزد
یک موی حسین بر دو جهان می ارزد
گفتم که بگو بهشت را قیمت چیست ؟
گفتا که حسین بیش از آن می ارزد
.
.
شیعیان ، دیگر هوای نینوا دارد حسین
روی دل با کاروان کربلا دارد حسین
از حریم کعبه ی جدش به اشکی شست دست
مروه پشت سر نهاد اما صفا دارد حسین
.
.
دل را اگر از حسین بگیرم چه کنم ؟
بی عشق حسین اگر بمیرم چه کنم ؟
فردا که کسی را به کسی کاری نیست
دامان حسین اگر نگیرم چه کنم ؟
.
.
نام حسین آمد و از خود بدر شدم
گویی از این جهان به جهان دگر شدم
نام حسین آمد و چشمم وضو گرفت
آب از سرم گذشت و دلم آبرو گرفت
.
.
دامن علقمه و باغ گل یاس یکی است
قمر هاشمیان بین همه ناس یکی است
سیر کردم عدد ابجد و دیدم به حساب
نام زیبای اباصالح و عباس یکی است
.
.
آسمان ، تکیه به دستان تو دارد عباس
مرغ دل ، خانه در ایوان تو دارد عباس
در حریمت نه فقط دلشدگان حیرانند
عشق هم دست به دامان تو دارد عباس
.
.
جانت به کویر تفته دریا بخشید
هفتاد و دو گل به متن صحرا بخشید
با جلوه ی کربلای عاشورایی
خون تو به رنگ سرخ ، معنا بخشید
.
.
ما اشک را ز پاکی مادر گرفته ایم
این زندگی ز چشمه ی کوثر گرفته ایم
اشک غم حسین بود خود بهشت ساز
ما از بهشت هدیه فراتر گرفته ایم
.
.
کربلا گلزار عشقیمدور منیم
کربلا بازار عشقیمدور منیم
اکبر مه پیکریمنن کئچمیشم
شیرخواره اصغریمنن کئچمیشم
خنجر آلتیندا مناجات ایلرم
عشقیمی دنیایه اثبات ایلرم
خیمه گاهیم مطلع الانواریدور
قتلگاهیم مخزن الاسراریدور
یاتمیوب یاتماز عدالت پرچمی
زینبیم اسلامه پرچمداریدور
سینمه اوخ ویرسالار دورت مین عدد
سسلرم مقتلده یا حیدر مدد
دین حقی ایلین احیا منم
خلق الانلار قطره دور دریا منم
ظلمی تایید ایلیوب باش اگمرم
قهرمان حضرت زهرا منم
یاندی بیر گلشن گل یاسیم منیم
گلشنیم تک یاندی احساسیم منیم
غیرت سرشارینه قربان اولوم
قولارونان کئچدی عباسیم منیم
گوز یاشیمنان اولدی دریا صورتی
خیمه لرده قالدی باشسیز عترتی
وار یری دنیا منه قان آغلیا
زینبیم بی کسدی دوزمز غیرتی
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
